بهار

      *                *                                  .:*:.                                .                         *

*                              *                          *                       .:*:.                           *        *                                  .:*:.                                                       *

*                 *                         *            *

                                .                                 *

           .:*:.         بوی باران، بوی ســبزه، بوی خاک               *                       
      *                      شاخه‌های شسته، باران خورده، پاک                       :*:
                   *         آسمان آبی و ابر سپيد                       *                         *
   "                  .      برگهای سبز بيد                                        "                 .
             *              عطر نرگس، رقص باد               *
                   "         نغمه شوق پرستوهای شاد                               *          *   .
     :*:                    خلوت گرم کبوترهای مست ...          *                 .          *

                     *      نرم نرمک ميرسد اينک بهار  خوش بحال روزگار         "            :*:

  *   خوش بحال چشمه‌ها و دشتها            *                                            .   
     .    خوش بحال دانه‌ها و سبزه‌ها                                         *

*        خوش بحال غنچه های نیمه باز                    .:*:.                 *    

      "  خوش بحال دختر ميخک که ميخندد به ناز                  *

.        خوش بحال جام لبریز ازشراب              *                                        *  
     *  خوش بحال آفتاب                                       .:*:                     .            *

   :*:           ای دل من گرچه در اين روزگار             َ                     :*:

          "                 جامۀ رنگين نمی‌پوشی به کام             *                *          *    باده رنــــــگين نمی‌بينی به جام                    .            *
    َ            ِ                          نقل وسبزه در ميان سفره نيست
         *              .:*:.                جامت از آن می که می‌بايد تهی است؛       .:*:.

         "     

ای دريغ از تو اگر چون گل نرقصی با نسيم          *         .                    *
ای دريغ از من اگر مستم نسازد آفتاب                                    *                    *
ای دريغ از ما اگر کامی نگيريم از بهار      *                                      .:*:.               *
                                                                       *                            *

گر نکوبی شيشه غم را به سنگ             .:*:.                           *

هفت رنگش می‌شود هفتاد رنگ